مترجم سایت

یك سری نكته برای یادگیری بهتر شما عزیزان كه البته شاید قبلا هم گفته شده باشد .

1- تمام ضمایری كه در آخر فعل میایند وشما آنها را به نام علامت فعل(صیغه) می شناسید فاعل به حساب میایند . مانند:

الف در جلسا . واو در جلسوا . ی در تجلسینَ . نَ در ذهبنَ ، یذهبنَ ، تذهبنَ. تُدر جلستُ . نا در جلسنا . الف در یجلسان ، تجلسان . والی آخر

2- دقت داشته باشید كه ( تْ ) در مفرد مؤنث غایب ماضی نشانه مؤنث بودن فعل است نه فاعل .

فاعل دراین فعل یا اسم ظاهر است مثل فاطمة ُ یا ضمیر مستتر هی میباشد .

3- در5صیغه از فعل مضارع شما علامت صیغه ندارید وآن 5صیغه عبارتند از : مفردمذكر ومونث غایب . مفرد مذكر مخاطب . متكلم وحده ومع الغیر .

  4- درصیغه مفردمذكرومؤنث غایب مضارع فاعل یا اسم ظاهر است مثل علیٌ و فاطمة ُ یا ضمیر مستتر هو و هی است .

در صیغه مفرد مذكر مخاطب مضارع فاعل ضمیر مستتر انتَ می باشد . ودر صیغه های متكلم وحده و مع الغیر فاعل به ترتیب ضمایر مستتر أنا و نحن میباشد .

5- ضمایر متصل (ه . هما . هم . ها . هما . هنّ . كَ. كما . كم .كِ . كما . كنّ . ی نا ) چنان چه قبل از آنها اسم بیاید این ضمایر در نقش مضاف الیه و محلاً مجرور می باشند .

در صورتی كه قبل از آنها فعل بیاید این ضمایر مفعول و محلاً منصوب می باشند .

ودر صورتی كه قبل از آنها حرف جر ( ب. مِن . فی . الی . علی و...) بیاید آنها مجرور به حرف جر هستند و محلاً مجرور .

مثال : رأیتُ صدیقی . »» ی به اسم (صدیق ) اضافه شده بنابراین مضاف الیه ومحلا مجرور است .

        رأیتـُـهُ . »» هُ به فعل (رأیتُ ) اضافه شده بنابراین مفعول ومحلاً منصوب است .

       ذهبتُ الیها . »»»‌ها به حرف جر الی اضافه شده بنابراین مجروربه حرف جر میباشدو محلاً مجرور .

6- منظور از محلاً این است كه چون حركت این كلمات در هیچ كجا تغییر نمی كند و به عبارتی مبنی هستند بنابراین در مكان ومحل نصب یا جر قرار گرفته اند ولی نمیتوانند آن حركت را بپذیرند پس میگوییم محلاً منصوب . محلاً مجرور یا محلاً مرفوع

7- نكته ای كه در كلمات و اسم های پرسشی مهم هست اینه كه یادتون باشد این كلمات هم میتونند خبر باشند هم مبتدا و هم مفعول و در همه این حالت ها هم اعرابشون محلی است . دقیقا مثل همون ضمایر متصلی كه گفته شد.

مثال : مَن عندكَ ؟ »»»» مَن ــــ» مبتدا و محلاً مرفوع

        مَن انتَ ؟ »»»»» مَن ــــــ» خبر مقدم و محلاً مرفوع

      مَن رأیتَ ؟ »»»»» مَن ـــــ» مفعول  ومحلاً منصوب

 اگر به مفهوم و معنی این عبارات دقت كنید خیلی زودتر به نتیجه می رسید . اون جایی كه به معنی چه كسی میباشد مبتدا و اون جایی كه به معنی چه كسی هستی میباشد خبر و اونجایی كه به معنی چه كسی را می باشد مفعول است . پس ساده ترین راه ترجمه كردن است .

8- در یادگیری اسم ها خوندید كه اسم ها یا (ال ) دارند یا( تنوین ) . واین رو هم یاد گرفتید كه بعضی از كلمات اسم هستند ولی نه (ال) می گیرند و نه (تنوین) مثل : اسم های اشاره . ضمایر و اسم های پرسشی و...

اما یكی  دوتااسم دیگر هم هست كه نه (ال ) میگیره نه (تنوین ) . اسم اشخاص مؤنث حقيقي مانند زينب . فاطمة و اسمی كه مضاف باشد یعنی بعدش مضاف الیه اومده باشد نه صفت . مثل وجدت ُِمفتاحَ الغرفة »»»‌كلیدِ اتاق  . برای تشخیص دادن مضاف الیه از صفت بهترین راه اینه كه كسره ی مابین اون دوتا رو برداری و به جاش آخرش است بذاری . اگر جمله ات معنی داشت صفت و موصوف هستند و در نتیجه دوتا اسمت عین هم میان . واگر معنی نداد پس دوتا اسم شما یكیش مضاف است و اون یكیش هم مضاف الیه . كه مضاف نه (ال ) داره نه (تنوین ) ولی مضاف الیه یا (ال ) داره یا (تنوین ) مگر اینكه جزء ضمایر باشد . حالا كه متوجه شدی ـِـ رو از زیر كلید بردار و ببین چه اتفاقی میفتد . جمله اینطوری میشه : كلید اتاق است . می بینی كه معنی نداره پس مفتاح مضاف هست و الغرفة مضاف الیه .

9- راستی یادت باشد كه مضاف نقش نیست پس باید به دنبال نقشی برای اون باشی . یك نگاه به عبارت قبلی كمكت می كند تا متوجه بشی كه مفتاحَ مفعول است و منصوب .

10- فاعل در جواب سوال كی و چی میاد و مفعول در جواب سوال چه كسی را و چه چیزی را میاید . وجدتُ (یافتم ) كی یافت ؟ (من) كه همون (تُ ) هست كه به صورت علامت فعل یا همون ضمیر متصل اومده .

وجدتُ مفتاحَ الغرفة ِ . یافتم .. چه چیزی را ؟ كلید را . پس كلید میشه مفعول .